Ze waren wel te zien op prominente festivals in binnen- en buitenland, maar bereikten niet de Nederlandse bioscopen. Ten onrechte, meent Eye Filmmuseum, dat ook dit jaareen bijzondere selectie films van de internationale festivals naar Nederland haalt. Deze zomer vertoont De Fabriek iedere week één van deze films slechts driemaal, op vrijdagavond, zondagmiddag en woensdagavond. 

Nadat zijn ouders naar de VS waren geëmigreerd, verhuisde Thiện van de provincie naar het Zuid-Vietnamese Saigon, waar hij als regisseur van bruiloftsreportages zijn brood verdient. Met uitzonderlijk lange takes, trage zooms en een spaarzame montage dompelt debutant Phạm Thiên Ân de kijker onder in Thiệns ervaringen. Die bestaan vooral uit schijnbaar toevallige maar daarom niet minder betekenisvolle ontmoetingen. Dit is, zonder enige zweverigheid, slow cinema in zijn meest gedurfde, radicale vorm. Met zijn contemplatieve film won de regisseur vorig jaar de Camera d'Or van het festival van Cannes. Na Tran An Hungs The Scent of Green Papaya de tweede Vietnamese winnaar in dertig jaar.