Take on Me is een van die nummers die nog steeds tot in de uithoeken van de kleinste karaokezalen gezongen wordt. De hit betekende de wereldwijde doorbraak van a-ha. Een droom die de bandleden al van kinds af aan hadden, maar onbereikbaar leek voor een kleine band uit Noorwegen in de jaren ’70. Het succes van a-ha veranderde jongens in één klap in tieneridolen, terwijl ze misschien zelf liever als serieuze rocksterren gezien werden. 35 jaar later treden de mannen, nu allemaal in de vijftig, nog steeds op. Op de nog altijd overvolle zalen en gillende fans na, is er echter een hoop veranderd. De relatie tussen de drie is stroef, maar waarom? Morten Harket (zang), Magne Furuholmenen (keyboard) en Pål Waktaar-Savoy (gitaar) reizen tegenwoordig elk in hun eigen zwarte Mercedes limousine, verblijven los van elkaar in luxe hotels en hebben elke avond aparte kleedkamers. Alleen op het podium zijn ze samen, want het is de muziek die de drie mannen verbindt. Ooit waren het jeugdvrienden, wat is er veranderd? A-HA THE MOVIE laat zien wat het supersterrendom met levens doet. Een inkijkje in het leven van een band, die overduidelijk meer was dan een one-time wonder. Een film over goede muziek, grote ambities, gebroken vriendschappen en – heel misschien, zelfs vergiffenis.